อาณาจกรล้านช้าง เป็นอาณาจักรของชนชาติลาวซึ่งตั้งอยู่ในแถบล่มแม่น้ำโขง มีอาณาเขตอยู่ในบริเวณประเทศลาวทั้งหมด ตลอดจนภาพตะวันออกเฉียงเหนือของไทย โดยมีความเจริญรุ่งเรืองทั้งการเมืองการปกครอง ด้านศิลปวัฒนธรรม ตลอดจนพระพุทธศาสนา ที่มีพัฒนาการคู่มาพร้อมกันกับอาณาจักรอื่นๆ ใกล้เคียง ทั้งล้านนา สยาม พม่า และกัมพูชา อาณาจักรแห่งนี้ได้สถาปนาขึ้นอย่างเป็นปึกแผ่นอย่างแท้จริงในปี พศ 1896 สมัยพระเจ้าฟ้างุ้ม มีความรุ่งเรืองสลับกับความร่วงโรยต่อมาหลายสมัย ยุคทองของอาณาจักรล้านช้างคือรัชสมัยของพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช (พศ 2091-2114) และรัชสมัยพระเจ้าสุริยวงซาธรรมิกราช (พศ 2181-2238) หลังจากนั้นก้อเสท่ออำนาจลงและแตกแยกเป็น 3 ราชอาณาจักรคือ ล้านช้างเวียงจันทร์ ล้านช้างหลวงพระบาง และล้านช้างจำปาศักดิ์ จนกระทั่งรวมลาวเป็นหนึ่งเดียวในปี พศ 2489 แต่ยังคงมีบทบาททางการเมืองในลาวคนถึงการเปลี่ยนแปลงการปกครองในปี พศ 2518 ในที่สุด สำหรับพระพุทธรูปล้านช้างได้แบ่งเป็น 3 ยุคคือ

1 พระพุทธรูปล้านช้างตอนต้นช่วงแรก พุทธศตวรรษที่ 18 - ถึงกลาง 19 ลักษณะเด่นคือ ลักษณะการนั่งแบบประทับนั่งลึก พระเพลา (ตัก) มีขนาดใหญ่ พระชานุ (เข่า) มีขนาดใหญ่ พระหัตถ์มีขนาดใหญ่ พระวรกายสูงชลูด พระอุระแบนแฟบ พระเศียรเรียวเล็ก

2. พระพุทธรูปล้านช้างตอนต้นช่วงกลาง พุทธศตวรรษที่ 19 - ถึงกลาง 20 ลักษณะเด่นคือเป็นยุคที่แสดงถึงความเป็นล้านช้างค่อนข้างชัดเจน พระเพลา (ตัก) กว้าง เส้นสังฆาฏิ ยาวจรดพระนาภี (หน้าท้อง) พระอุระ (อก) แบน พระกรรณ (หู) เบ้าพระกรรณใหญ่ ติ่งพระกรรณเล็ก ยอดพระกรรณโค้งตามแบบซิลปะเขมรยุคปลาย พระเศียรมีขนาดเล็กรับกับพระอังสา (บ่า)

3. พระพุทธรูปล้านช้างตอนต้นช่วงปลาย พุทธศตวรรษที่ 20 - ถึงปลาย 22 ได้มีการผสมผสานกับอิทธิพลจากศิลปะอื่นๆ ได้อย่างลงตัว การสร้างมีความปราณีตงดงามและมีเอกสักษณ์ยิ่ง พระเพลากว้าง พระอุระ (อก) นูนล่ำสัน รับอิทธิพลจากสุโขทัย พระกรรณขนาดใหญ่ ติ่งพระกรรณห้อยยาวโค้งออกจากลำคอ พระเศียรมีลักษณะใหญ่ รับกับพระอังสาที่กว้างขึ้น พระรัศมี มีหลากหลายแบบทั้งรูปเปลวแท่งตรง หรือแบบโค้งยอดมน